Op 17 mei 1961 traden Henny Roelofs en Marinus Veneberg in het huwelijk. Onlangs ontvingen ze van de gemeente Dalfsen nog de officiële trouwakte. Maandag 17 mei 2021 is het dus al weer 60 jaar geleden dat ze elkaar het jawoord gaven.
Beiden zijn voor de oorlog geboren. Marinus (nu 88) in 1932 in Den Ham en Henny (nu 85) in 1936 in Lemelerveld. Henny kwam uit een gezin van 3 kinderen en Marinus was de jongste in een gezin van 9 kinderen. In de oorlog toen Marinus 12 jaar oud was, werd de school gebombardeerd en moest hij aan het werk. Na de oorlog kon hij toch nog in Ommen zijn MULO-B diploma halen. Henny ging in Ommen naar de Huishoudschool zoals veel meisjes in die tijd. Daar hadden ze elkaar al wel eens gezien. Toen Henny 17 was ging ze eens fietsen met een vriendin en trof op de Steile Oever Marinus die samen met een vriend aan het fietsen was. Zo begon hun 8½ jarige verkering.
Na de Huishoudschool ging Henny aan het werk bij verschillende gezinnen waaronder de familie Schaapman in Lemelerveld. Dit bleef ze doen totdat ze trouwde. Henny heeft altijd aan de Kerkstraat in Lemelerveld gewoond. Wel op verschillende plekken. Marinus kwam dus nadat ze getrouwd waren ook in Lemelerveld wonen en wel aan de Kerkstraat. Naast zijn werk werd Marinus vanaf 1 februari 1961 koster in de Hervormde Kerk in Lemelerveld, hij werd hier altijd bijgestaan door Henny. Hij werkte na zijn MULO opleiding o.a. in Hengelo als verkoper bij Dikkens, later werd hij verkoper en commercieel medewerker bij Reesink in Zutphen. Vanaf 1971 werkte hij bij de Nederlandse Middenstandsbank in Zwolle en van daaruit werd hij gestationeerd in Dedemsvaart als kantoorbeheerder. Al vanaf 1969 had hij ook al een agentschap aan huis in Lemelerveld van de NMS Spaarbank. In 2000 is dat agentschap overgaan in wat nu de Regiobank is. En kon hij met pensioen.
Als je dat zo leest lijkt het alsof het allemaal zo vlekkeloos gegaan is, maar dat was het zeker niet. Een half jaar nadat ze getrouwd waren kreeg Marinus een ernstig ongeluk. Hij raakte zwaar gewond en zijn rechterbovenbeen was verbrijzeld. Twee jaar lang verzorgde Henny hem en deed ze ook nog het kosterswerk er naast. Mooi vond Marinus het dat in die tijd zowel de dominees van de drie verschillende Protestantse kerken voorbij kwamen, maar ook de pastoor. Voor beiden was dat een zware tijd. Maar ook in 1977 sloeg het noodlot weer toe. Opnieuw kreeg Marinus een zwaar ongeluk door toedoen van een ander. Een jaar lang was hij heel veel in het ziekenhuis. En ook nu verzorgde Henny hem weer met veel liefde. Wel had ze ook de zorg voor de inmiddels vier kinderen erbij. Aan dat ongeluk heeft hij een blijvend polsletsel overgehouden. Daardoor moest hij in september 1978 zijn functie als koster neerleggen.
Gelukkig zijn ze niet bij de pakken neer gaan zitten. Hennie, die vooral thuis voor de vrolijke noot zorgt was altijd al actief bezig met handwerken. Daarnaast zat ze op volksdansen en in de reiscommissie van de Plattelandsvrouwen. Momenteel is ze nog een paar keer per maand gastvrouw in het Kulturhus De Mozaïek. Ook is ze actief bezig met Facebook. Marinus zingt graag en is als bas verbonden aan het Ommer Mannenkoor. Ook was hij tot aan de opheffing lid van Zang- en Vriendschap. Na zijn pensionering bleef hij echter actief. 14 Jaar was hij bestuurslid bij Welzijn Ouderen, ook zat hij in het schoolbestuur, was hij lid van de Kerkvoogdij gedurende 8 jaar en eindredacteur van het kerkblad.
Gewoon samen deurbrommen
Samen kregen ze vier kinderen, 7 kleinkinderen en 1 achterkleinkind (nu één jaar). Helaas woont het achterkleinkind in Engeland en hebben ze die pas een keer echt vast kunnen houden. Maar fijn dat er mogelijkheden zijn om elkaar toch regelmatig te spreken en online te zien. Het is een hecht gezin. Henny is thuis vooral het stralende middelpunt, buitenshuis wat meer teruggetrokken. Bij Marinus is het net andersom. Gelukkig wonen de kinderen in de buurt. De twee dochters in Lemelerveld en 1 zoon in Ommen en 1 zoon in Lemele. Op mijn vraag wat het geheim is van een 60 jarig huwelijk antwoordde Henny: “Gewoon samen deurbrommen”. Marinus zei: “Geven en nemen en elkaar zo nu en dan goed op de plaats zetten”. Ze zijn elke dag dankbaar dat ze het hebben zoals ze het hebben.
Een groot feest zit er maandag niet in. Maar de kinderen en kleinkinderen zullen er zeker voor zorgen dat het een mooie, feestelijke dag wordt. En misschien later, als het weer mogelijk is, alsnog een feestje. Dat zal de toekomst uitwijzen.
Henny en Marinus bedankt voor het mooie gesprek dat wij hadden. Wij, als redactie Lemelerveld, wensen jullie nog vele fijne jaren toe samen met jullie kinderen, kleinkinderen en achterkleinkind.
tekst: Annet Schoorlemmer
foto: Hans Heerink
OPROEP
Door Corona, maar ook omdat we het gewoon niet kunnen weten, zijn wij niet altijd op de hoogte van een jubileum (50, 60 jarige huwelijken of nog langer) of iets anders groots waar aandacht aan geschonken zou kunnen worden. Vandaar deze oproep: mocht u hierover iets te melden hebben: laat het ons weten, wij proberen daar dan zeker aandacht aan te schenken en eventueel te komen voor een artikeltje en/of foto.
De redactie Lemelerveld
