Soms moet je gewoon ja zeggen……….

Mijn Roparun avontuur
Deel 1. de voorbereiding

Vorig jaar tijdens een ledenvergadering van team Sukerbiet, werd het duidelijk dat er te weinig lopers waren voor de deelname aan de Roparun 2022. Omdat ik redelijk makkelijk kan lopen en ik hoorde dat het een estafette was met stukjes van 2 km. Heb ik aangegeven dat ik wel wil meelopen.

Later realiseerde ik me dat 560 gedeeld door 8, een pokke-end van 70 km is!
Wie A zegt moet ook B zeggen (maar kan soms ook bedenken dat C ook een goede optie is). Maar ik kies voor de uitdaging, dus B.

Dus….. ik moest aan de bak en heb mijn stoute schoenen aangetrokken (loopschoenen in dit geval).
Bij de eerste gezamenlijke training op 27 februari met de Sukerbiet Roparun loopgroep. Stond er een run van 12 km op het programma. Hierbij kwam ik er achter dat er voor mij nog een berg trainingsarbeid te verzetten was. Na 10 km heb ik de handdoek in de ring moeten gooien en heb ik het laatste stukje gedeeltelijk op de fiets van Trainer Mathijn gereden.

Ik ben kampioen in het te makkelijk inschatten van situaties. Maar daar kom ik bij de Roparun niet mee weg. Er moest meer en serieus getraind worden.
Dus…. 2 paar nieuwe loopschoenen gekocht en regelmatig al hardlopend bezoekjes gebracht aan familie en de Lemelerberg. Ik moest flink kilometers maken.

Op zondag 27 maart was er een herkansing. Nu stond er voor de loopgroep een training van bijna 20 kilometer op het programma. Dus op het verjaardagsfeest de zaterdagavond ervoor, niet helemaal doorgezakt om die morgen fris en fruitig klaar te zijn voor de start. Die ochtend heb ik de hele afstand zonder al te veel problemen uitgelopen. Dus er zit vooruitgang in mijn loopvermogen.

En dan afgelopen weekend: de grote generale training van team Sukerbiet voor de Roparun.

Trainer Mathijn Veldkamp heeft een route van 220 km uitgezet. We startten op vrijdag 16.00u op het Kroonplein in Lemelerveld met de bedoeling daar de volgende dag om 12.00u weer aan te komen. Dit werd de vuurdoop voor de lopers, begeleiders en de nieuwe trailer van team Sukerbiet. Tot mijn eerste looprun had ik kriebels in mijn buik, maar ook wel heel veel zin om te mogen beginnen.

Loopgroep 1 was eerst aan de beurt. Wij (loopgroep 2) mochten de eerste 4 uur wachten bij de trailer die klaarstond in Hulzen bij een sportpark. Daar hebben we een heerlijke maaltijd, macaroni met een uitsmijter gegeten.

Dan komt eindelijk het moment dat wij van start mochten gaan. Eric onze eerste loper is daar gestart met zijn eerste 2 km, onder begeleiding van een fietser voor en achter hem. Wij (de andere 3 lopers) namen plaats in het busje. Na 2 km werd Eric afgelost door Bernadette, na weer 2 km was het mijn beurt om Bernadette af te lossen. Waarna ik na 2 km werd afgelost door Rianne. Daarna begon het riedeltje weer opnieuw, dit 4 uur lang.
We vertrokken (in het daglicht) van Hulzen naar Hellendoorn, Nijverdal, Rijssen (waar de duisternis snel inviel) Goor, Markelo naar Holten.

Na 4 uur werd onze loopgroep afgelost door loopgroep 1 en gingen we in het busje naar Nido in Holten (een bedrijf die dit ons de ruimte en kantine belangeloos beschikbaar stelt). Daar binnen in het bedrijf stond onze trailer opgesteld. En konden we rond 0.30u Macaroni eten met een uitsmijter of iets anders. Nog een tijdje rusten/slapen, tot ons busje weer op pad ging richting Heino, voor de volgende run.

En daar begon het riedeltje weer opnieuw voor ons lopers en fietsers. Deze keer liepen we van Heino, door Dalfsen, Nieuwleusen, Rouveen, Staphorst (genieten van een prachtige zonsopkomst) Halfweg, Rogat door tot Koekange.
Daar hadden we, omdat het een training was 2 uur rust. Voor de liefhebbers was er een uitsmijter met ham en/of kaas en konden we nog even liggen, om ons op te maken voor onze laatste run van 2 uur.

Die begon in Dedemsvaart, langs het Ommerkanaal naar Ommen, Nieuwe brug, over de Lemelerberg naar Loonbedrijf Roelofs, vanaf daar gingen alle lopers gezamenlijk lopend richting het kroonplein, om daar met zijn allen rond 11.30 u over de finish te gaan.

Daar werden we onthaald door familie, vrienden, kennissen en kon iedereen moe maar zeer voldaan, naar huis om bij te slapen.
De generale testloop was een succes, komende week wordt er nog nabesproken wat er misschien nog anders/beter kan. Maar in grote lijnen heeft team Sukerbiet zijn zaakjes goed geregeld.

In mijn voorbereiding zit ik op het goede spoor, de afgelopen dagen had ik minimaal spierpijn. Waar ik aangenaam verbaast over ben. Dus, tot de pinksterdag gewoon doorgaan met kilometers maken. Een doel voor mij is om de Roparun uit te lopen en mooie herinneringen te maken.

Dit brengt mij bij het doel van de Roparun:

Het mogelijk te maken voor mensen, die in de laatste levensfase zijn aangekomen om samen met hun dierbaren mooie onvergetelijke herinneringen te kunnen laten maken.

Mocht je team Sukerbiet en dus de Roparun willen steunen, dan is hier een link om een bedrag te kunnen doneren. https://roparun.nl/nl/teams/alle-teams/#/teams/8
Groeten Richard Huijsmans