Als één gevleugelde uitspraak van deze schrijver opgeld deed dan was het wel: “De beste ideeën ontstaan aan de bar.” Nou ben ik geen kroegtijger, maar een aantal Sprokkelaars in ons dorp halen het gemiddelde wel weer aardig op.
Zo ook het voorstel van de heer R.K. op de oud-prinsen-app om de zondag na de gala-avond een brunch te organiseren in het Hoekje, inmiddels ook een kroeg bestierd met adellijk bloed. Er kwam een levendige correspondentie op gang, nagenoeg alle prinsen wist men nog te traceren, en uiteindelijk stond de teller op 37. Oud-prins en bakker A.v.d.M. had een perfecte maaltijd geregeld en aan drank ook geen gebrek, dus alle ingrediënten voor een leuk feessie waren aanwezig.
En dat werd het. De initiatiefnemer opende de middag met mooie woorden en er werd geproost met een klein glaasje chemicaliën en op de bijsluiter zal ongetwijfeld gestaan hebben, dat het sfeerverhogend werkt. De oude verhalen, foto’s en complete plakboeken kwamen uit de ouwe doos en er werd ook 1 minuut stilgestaan bij het overlijden van enkele oud-prinsen en natuurlijk ook Theo en Dora…… en dan is 1 minuut stilte van zo’n groep feestneuzen wel een topprestatie.
Ook de nieuwbakken Prins Willie de Eerste kwam nog even zijn opwachting maken alvorens bij hem thuis een zoete Sprokkelinval zou plaatsvinden. En met zoveel adellijk bloed in één ruimte mag het zingen uit volle borst of maag van het Wilhelmus niet ontbreken. De pastoor zou jaloers zijn op zo’n gelegenheids-mannenkoor. De prins kreeg nog een overlevingspakket aangeboden. Ook kregen alle aanwezigen een nummer-achterplaat(of hoe heet zoiets???) aangeboden met de tekst:”oud-prins van c.v. de Sprokkelaars.”
Dan gaat de deur open en wordt onder luid gejuich onze huis- en kroegfotograaf Martin Zwakenberg welkom geheten. Hij staat voor de bijna onmogelijke taak om een groepsfoto te maken van dit illustere gezelschap. Om bekende redenen wordt ook nog gekozen om de foto binnen te maken, wat nog een extra dimensie aan deze uitdaging geeft. Uiteindelijk lukt het hem alle neuzen dezelfde kant op te krijgen en de monden dicht. Het is net als bij de belasting: mooier kunnen we het niet maken.
Rond half drie waren de meesten weer vertrokken en een aantal had nog een tweede helft bij de prins thuis. Het bleef nog lang onrustig op de app. Er volgde een bombardement van bedankjes en foto’s. Het was wederom een geweldig initiatief ontstaan en eindigend in de kroeg. Wie weet volgen er nog meer. Dit was in ieder geval voor herhaling vatbaar en de Sprokkelaars, die gek zijn op tradities hebben er weer een bij. Alaaf
Tekst: Willem van Trui, foto: Martin Zwakenberg
