Na zich 6 jaar te hebben ingezet, stopt Anouk Zwakenberg als voorzitter van de Lemelerveldse volleybalvereniging De Bevers. Ik sprak met Anouk over haar tijd als voorzitter bij De Bevers, en hoe ze hierop terugkijkt. Wat zijn haar ervaringen? Wat waren mooie en minder mooie momenten? En hoe ziet haar visie op de vereniging eruit?
De vereniging
Anouk ziet De Bevers als een mooie en gezonde vereniging. Ze benadrukt dat bij De Bevers niet prestatie maar recreatie voorop staat. Dat betekent dat alle teams gelijk aan elkaar zijn. Het sociale aspect nog meer naar voren is gekomen in de afgelopen jaren volgens Anouk. Zo is bijvoorbeeld de kantine verbouwd zodat de verschillende verenigingen door elkaar heen zitten. De contacten met de handbal- en voetbalvereniging zijn tevens verbeterd en een concreet voorbeeld van beter contact met handbalvereniging LHC is het beachhandbal/volleybal, waarvoor sinds kort velden beschikbaar zijn gekomen. Anouk noemt ook het unieke Open Volleybal Toernooi dat de vereniging ieder jaar organiseert. Dit populaire toernooi is ontzettend belangrijk voor de vereniging, en het is een manier om heel veel mensen uit Lemelerveld en omstreken te bereiken. Het Dames 5 waar Anouk zelf bij speelt vindt ze een heel leuk team, een “vriendinnenteam”, ondanks de leeftijdsverschillen.
Uitdagingen als voorzitter
Tijdens het gesprek komen ook verschillende uitdagingen aan bod die Anouk heeft ervaren als voorzitter. Het afgelopen jaar werd door corona het zwaarste jaar. Je kon niet volleyballen, maar er moest wel heel veel geregeld worden. En als er een beslissing wordt gemaakt zijn er ook veel mensen die het er niet mee eens zijn. Door veel samenwerking met de voorzitters van de andere sportverenigingen is het gelukt om hier altijd een weg in te vinden. Verder ziet Anouk dat het voorzitterschap een steeds moeilijkere functie wordt. Je moet als voorzitter bijvoorbeeld heel goed in de gaten houden wat er nodig is voor welke subsidies. Vergunningen aanvragen wordt steeds moeilijker, je moet je houden aan de nieuwe privacywet en daarnaast kunnen voorzitters tegenwoordig gemakkelijker aansprakelijk worden gesteld voor bepaalde situaties. Anouk vreest dat het op deze manier veel moeilijker wordt om als laagopgeleide een bestuurlijke functie te bekleden.
Mooie momenten
Voor een van de mooiste momenten verwijst Anouk naar het 50-jarig jubilieum van het Open Volleybal Toernooi. Tijdens dit weekend kwam de hele vereniging bijeen, en werden er ook weer allerlei oude spullen uit de doos gehaald. Ook was er een ‘grandioos buffet’ georganiseerd door Reimink. Anouk had verwacht dat de vereniging hier veel geld voor moest bijleggen, maar door gulle giften middels een loterij was dat toch niet zo – en dat maakt een tevreden voorzitter. Dan herinnert Anouk zich het moment dat de vereniging met bussen naar Apeldoorn reedt om het Nederlandse damesteam te zien spelen in de Nations League in 2019. Tot haar grote schrik kwam Anouk er toen ter plekke achter dat er voor een deel van de meegereisde Lemelervelders kaarten waren gekocht voor een andere dag. Gelukkig wist ze het voor elkaar te krijgen om de kaarten toch om te zetten naar de goede dag, waarna iedereen – met toch wel enige opluchting – kon gaan genieten van de wedstrijd. En nog steeds roept het verhaal zichtbaar een opgelucht gevoel op.
Visie op de toekomst
Natuurlijk onthoudt Anouk zich als ex-voorzitter niet van het zoeken naar nieuwe initiatieven. Tijdens het gesprek komen er van allerlei dingen aan bod. Zo stelt ze dat het goed zou zijn om de eigen jeugd een trainingscursus te geven, en liefst ook een vergoeding voor het trainen van nog jongere leden. Anouk wil ook dat er een beter aanbod komt voor het huren van (een deel van) de zaal, aangezien ze merkte dat er waardevolle leden om deze reden naar andere locaties gingen. Voor wat betreft samenwerking met de andere verenigingen denkt ze dat het misschien goed zou zijn om een website te delen, maar bovenal ziet ze veel meerwaarde in het hebben van een gezamenlijke penningmeester – wat nu dus niet het geval is. Het beachvolleybal is ook zo’n project dat Anouk verder uitdenkt. Ze heeft dit als voorzitter zelf opgepakt en legt uit dat het belangrijk is om dit ook door te ontwikkelen als apart onderdeel van de vereniging, bijvoorbeeld ook met opties voor tijdelijke lidmaatschappen speciaal gericht op het beach-onderdeel. Misschien zou er zelfs ruimte kunnen zijn om een ‘stand’ te plaatsen waar men versnaperingen kan verkrijgen. Ja, nu wordt het wel duidelijk. Hier zit de kracht van Anouk als voorzitter: zoeken naar nieuwe ideeën, oog hebben voor wat de vereniging vooruit brengt en concrete plannen maken.
Nieuwe voorzitter
Op de vraag welke dingen ze zal missen zegt Anouk: de ontwikkelingen bij andere verenigingen. Ze zal natuurlijk de vereniging niet hoeven missen omdat ze daar lid van blijft. Wel geeft Anouk aan dat het een uitdaging zal worden om niet veel verantwoordelijkheid te blijven voelen. En wie wordt dan de volgende voorzitter? Die is er nog niet. Toch heeft Anouk er vertrouwen in dat er genoeg mensen zijn die het kunnen overnemen van haar. Je komt als voorzitter in een leuke en gezonde vereniging terecht, zo vertelt Anouk. Ze benadrukt dat het nog best meevalt hoeveel tijd en energie het voorzitterschap van de vereniging kost. Het mag dan wel lijken alsof Anouk heel veel dingen bij de vereniging moet doen vanwege haar voorzitterschap, maar ze verzekert eventuele enthousiastelingen dat dat niet nodig is voor de voorzittersfunctie – ze doet die extra dingen puur omdat zij dat zélf leuk vindt.
Tenslotte concludeert Anouk heel oprecht, en met een straal op haar gezicht: “het blijft een van de mooiste sporten”.
