Na de 1-2 overwinning tegen vv Kampen stond op zaterdag 28 september de tweede competitiewedstrijd op het programma. Tegenstanders was EZC ’84, een onbekende nieuwkomer in de 5e Klasse – D. De ploeg uit Epe begon de competitie ook met een 2-1 winst tegen Daarle, dus beide ploegen hadden de eerste drie punten al in de zak.
De wedstrijd begon voortvarend. Na 15 minuten spelen konden beide ploegen al twee grote kansen noteren. Waar Tim Schotman de bal in de derde minuut al binnen kon schieten, waren het de blauwgelen uit Epe die vlak daarna de bal twee keer hard over het doel schoten. Yur Hekman kreeg vervolgens binnen het kwartier de kans om de openingstreffer op zijn naam te krijgen. Maar ook hij wist het net niet te bollen.
In de 25e minuut was het EZC dat weer een grote kans voorgeschoteld kreeg. De poging van de aanvaller vloog net voorlangs. Beide ploegen waren flink aan elkaar gewaagd. Het spel was van beide kanten verzorgd, maar het ging ook vaak genoeg mis. De intentie van beide ploegen was in ieder geval om er een mooi voetballend gevecht van te maken, wat een attractief schouwspel creëerde.
In de 40e minuut kreeg Yoran Bakhuis na een pass van Erik Lubbers de uitgelezen mogelijkheid om alsnog de 1-0 tegen de touwen aan te jagen. Maar ook dit keer kwam de keeper als winnaar uit de strijd. Na 45 minuten blies de scheidsrechter af voor de eerste helft. De stand was 0-0, maar niemand had raar opgekeken als er al 3-3 op het scorebord had gestaan. Tijd voor thee.
Was er per ongeluk iets in de thee gestopt? Of was het toch een andere reden? Want de tweede helft was compleet on-Lemels. In de 53e minuut kwamen de bezoekers uit Epe op een 0-1 voorsprong. Uit een hoekschop kon vrij worden ingeknikt. Vijf minuten later was het weer raak. Uit een vrije trap wist de aanvaller van EZC op een acrobatische manier de 0-2 binnen te schieten. Half vallend volleerde hij de bal knap in het doel.
Waar je een strijdend Lemele zou verwachten, was dat allerminst het geval. Integendeel. EZC bleef druk zetten, bleef gaan en bleef aanvallen, terwijl Lemele niet meer tot voetballen kwam. Duels werden verloren en de hele spirit van de eerste helft was compleet verdwenen. Het was wachten op meer doelpunten, maar dan voor de bezoekers.
En die doelpunten volgden ook. In de 69e minuut sprintte de linkeraanvaller richting het doel en schoot goed raak in de korte hoek. Toen moest de mooiste goal nog komen. Even later was het namelijk de rechtsbuiten die de trekker overhaalde op de punt van het zestienmetergebied. De bal vloog zo tegendraads in de kruising, Bram Zandman kansloos achterlatend. Een voorzichtig applaus kon hierbij niet ontbreken.
Na 90 minuten spelen maakte de scheidsrechter een einde aan de wedstrijd. Een kansloze tweede helft werd pijnlijk afgestraft door EZC. Waar de bezoekers veel energie in de wedstrijd bleven leggen, was het van Lemelse kant vooral in de tweede helft veel te apathisch. Kortom, een terechte nederlaag.
Volgende week moet het echt anders, want dan staat de lastige uitwedstrijd tegen HTC op het programma. Om 14:30 uur wordt er afgetrapt op Sportpark Pelikaan. Hopelijk zien we jullie daar!
