Heel Lemelerveld weet wel dat de familie Huetink aan de grensweg zit met die grote schuren voor lelies en bloembollen en daarnaast een de W.H. Zwarthal staat waar regelmatig orgelconcerten worden gegeven. En ondanks dat ze bijna zestig jaar getrouwd zijn en al meer dan veertig jaar in ons dorp wonen, moet ik tot mijn schande bekennen, dat ik nog nooit kennis gemaakt heb met het julilerende echtpaar. Een goede reden om er als journalist van de Lemelervelder/Sukerbiet.nl eens contact te zoeken voor een nadere kennismaking.
Met de wind in de rug en de zon op mijn bolletje schiet ik vanaf de parallelweg binnendoor over de N348 en binnen 5 minuten sta ik voor de deur aan de grensweg 17. Een kwieke dame, Truida genaamd, doet de deur open van een leuk optrekje. Tijdelijk heeft ze een stok nodig, want ze heeft met een val haar knie op twee plaatsen gebroken. Maar een keer aan tafel met een kop koffie staat Truida Willem van Trui in accentloos Nederlands te woord. Even later schuift haar man Ad ook aan en duiken we met zijn drieën in het verleden.
Beide zijn geboren in 1940, vlak voordat de oorlog uitbrak. Ad groeide op[ in Beekbergen en Truida in de wereldstad Oene. En ja hoe vonden ze elkaar? Het begon allemaal met een busreis van jongeren naar Musis Sacrum in Arnhem in 1957. Ad met de bus van Beekbergen en Truida vanuit Oene met een groep uit Epe. Het werd een gezellig contact. Van het een komt het ander en na enkele jaren verkering zijn ze getrouwd op 20 juni 1963. Ze kregen samen 4 kinderen: Sjaak, Henri, Corré en Agnes.
Naast de vele hoogtepunten heeft het gezin ook een paar dieptepunten gekend, waaronder het plotselinge overlijden van de vrouw van Sjaak, Clara. En met een hersenvliesontsteking en een hartinfarct krijgt Ad zijn portie ook wel mee. Ook maken ze een paar spannende dagen mee bij een hartstilstand van Corré, die hij overigens goed overleefd heeft. Met de gezondheid van Truida ging het altijd goed, alleen heeft ze een paar keer wat botjes gebroken.
Gelukkig was er iedere keer de sterke familieband om elkaar door dik en dun te helpen. De drie zoons zitten alle in het bedrijf . Agnes is de reiswereld in gegaan. Naast de 10 kleinkinderen hebben Ad en Truida inmiddels ook 2 achterkleinkinderen.
Ad had in de jeugd al graag in de muziek gewild maar zijn vader vond dat maar niks….”daar kon je de kost niet mee verdienen.” Dus toch maar in zijn voetsporen een boerenbedrijf aan de rand van Beekbergen. Eerst een gemengd bedrijf en later vleeskalveren. Truida sprong ook bij in het achterhuis en heeft menig kalfje gevoerd. Met haar opleiding van modeontwerpster heeft ze op de drukke boerderij niets meer gedaan, Er moesten trouwens ook nog eens 4 kinderen opgevoed worden. Ook de grote tuin en later het koffie schenken voor het personeel nam veel tijd in beslag.
Voor de beperkte uitbreidingsmogelijkheden van de gemeente Apeldoorn moest wat anders gezocht worden. In 1980 werd een oud bedrijf aan de grensweg in Lemelerveld gekocht, maar het zou nog 4 jaar duren, voordat ze er gingen wonen. Het waren 4 drukke jaren met veel pendelkilometers tussen Lemelerveld en Beekbergen. Ze begonnen met 600 kalveren en dat groeide uit naar 2400 dieren. Uiteindelijk werd met een flinke subsidie het bedrijf beëindigd vlak voor de eeuwwisseling. Op aandringen van de zoons was ondertussen een tweepoot onder het bedrijf gekomen namelijk de verbouw van bloembollen, later lelies en tegenwoordig ook sedum.
In 1999 werden de stallen gesloopt en er werd vergunning verleend voor een voorlichtingsruimte voor bloembollen vast aan het woonhuis. Al gauw werd de ruimte omgetoverd tot Ad’s grote wens: een concertzaal. Het kreeg de naam van Willem Hendrik Zwart, een eerbetoon aan de laatste organist, van wie Ad les heeft gehad. Met enige regelmaat worden er orgelconcerten gegeven door bekende muzikanten voor publiek, dat uit heel Nederland en buitenland komt. Bijna dagelijks bespeelt Ad het prachtige orgel in de Hal. Als jochie van 12 begon hij met zijn passie en hij heeft meer dan 60 jaar orgels bespeeld in diverse kerken.
Samen genieten ze aan de grensweg van hun verdiende rust al is dat betrekkelijk, want de organisatie van de concerten vergt nog steeds veel tijd. Toch fijn als je op je 83e nog zo in de maatschappij staat. Nee dit stel kan nog jaren mee. Ik mag nog even de concerthal bezoeken en neem afscheid van dit kwieke diamanten paar.
20 juni feest met een concert, de burgemeester van de gemeente Dalfsen komt nog langs en dan gaat het leven in Schanebroek weer gewoon op de oude voet verder. Mooi als je zo samen oud kunt worden.
Op maandagmorgen 19 juni 2023 kwam burgemeester Erica van Lente het 60-jarig echtpaar Huetink persoonlijk feliciteren en hen een kopie van de trouwakte overhandigen!
Namens de redactie nog vele jaren.
Tekst: Willem van Trui.
Foto’s: Willem van Trui en Hans Heerink
