‘n Kroontje, zo mag je het wel noemen als je een zestigjarig huwelijksfeest mag en kunt vieren. Dit geluk hebben Hans Vlietstra en Gerda Maneschijn. Woensdag achttien mei was het zover. Samen met familie en vrienden hebben ze bij Reimink een gezellig feestje gehouden. En vrijdag 20 mei kwam ook nog burgemeester Van Lente feliciteren. Helemaal top! Het bruidspaar was best in zijn nopjes met al deze aandacht. En terecht. Zestig jaar is niet niks. Een korte terugblik op die zestig jaar mag dan ook niet ontbreken.
Hans is een echte Lemelervelder, hoewel zijn achternaam iets anders doet vermoeden. En dat klopt. Zijn grootvader was een Leeuwarder, die als stationschef in Lemelerveld terechtkwam. Hans’ geboortehuis stond op het hoekje van de Schoolstraat. Hij werd geboren in 1934 en ging na de lagere school naar de ULO in Ommen. De vader van Hans werkte bij de NIJL en daar ging Hans ook aan de slag, maar dan als leerling- tekenaar. Dat vak is hij zijn hele leven, tot aan zijn pensioenering, trouw gebleven. De tekentafel staat nog bij hem thuis! Even terzijde: Hans heeft twee broers.
Bij Gerda was het gezin aanzienlijk groter: zes zussen en zes broers. Zij woonden in Hellendoorn ‘onder aan de berg’. Toen Gerda twee jaar was verhuisde het gezin naar Lemelerveld. Daar ging ze naar de lagere school en later naar de huishoudschool in Ommen. Na haar schooltijd ging ze als spoelster werken bij Ten Cate in Nijverdal. Elke dag dertig kilometer heen en terug fietsen, weer of geen weer, ik geef het je te doen! Gerda heeft daarna ook nog achtentwintig jaar gewerkt bij PTT Post in Zwolle. Daar draaide ze avond- en nachtdiensten. Later heeft ze in haar vrije tijd negen jaar toneel gespeeld bij de Stichting Welzijn Ouderen.
Voor de opgroeiende jeugd was er in de jonge jaren van Hans en Gerda bar weinig te doen in Lemelerveld. De tienermeisjes liepen van de ene brug naar de andere, terwijl de knullen die weg in tegengestelde richting aflegden. Nietwaar…. zo zie je nog eens wat! Gerda en Hans zagen elkaar ook zo, maar het duurde nog diverse vriendjes en vriendinnetjes voor ze elkaar echt in het oog kregen. Toen het eenmaal zover was, duurde het nog drie jaar verkering en vier jaar verloofd-zijn voor er getrouwd werd. Het jonge paar ging wonen in de Schoolstraat en in de loop der tijd werden er een meisje en twee jongens geboren.
Toen Gerda en Hans jonger waren, hebben ze heel wat afgereisd. Tot in Gambia, India en Bali aan toe. Ook in Europa werd veelvuldig rondgetoerd. Die behoefte is uiteraard wel minder geworden. Ze vermaken zich nu prima met een ritje in de auto, met bridgen, met grote legpuzzels (de Nachtwacht!), met fietsen en met wandelen.
Hans heeft voor dat laatste een scootmobiel en een rollator nodig, maar daar kan hij nog best mee uit de voeten. Vermeldenswaard is ook nog wel het vele schrijfwerk dat Hans gedaan heeft voor de Historische Kring Lemelerveld. Maar liefst vier boeken heeft hij helpen schrijven en samenstellen. Hij is ook veertig jaar lid geweest van Zang en Vriendschap en toen dat koor opgeheven werd, heeft hij nog zes jaar gespeeld en gezongen bij muziektheater Bel Canto in Dalfsen.
Het echtpaar heeft het goed naar het zin in hun appartement aan het Kroonplein. Ze hopen er nog een aardig tijdje te kunnen blijven genieten. Als de gezondheid nu ook nog een beetje wil meewerken……
“ We zien wel waar het schip strandt”, zegt Hans en Gerda stemt daar mee in. Wat hun betreft mag het zo nog even duren. En dat is hen van harte gegund!
© Bert Rodenburg – tekst en foto
