Het was dan even wennen aan de Siberische kou, we kregen er ook wat voor terug. Eerst al op de ijsbaan, en later ook op het kanaal door het hele dorp, kon er geschaatst worden. De winterpret, mede mogelijk gemaakt door de stralend blauwe lucht en heldere nacht, was voor velen een welkome afleiding van de zware coronatijden. Jong en oud kon de ijzers onderbinden en ontdekken wat er nog van de schaatskunsten overgebleven is. En wat een plaatje was het. Het leek wel een middeleeuws schilderij in een modern jasje: kinderen bouwden een heuse ijsglijbaan vanaf de kanaaldijk tot op het kanaal, en zelfs honden wisten het ijs te vinden.
Het is al het vierentwintigste jaar op rij zonder Elfstedentocht, en ook in Lemelerveld lijkt de winter de laatste jaren steeds aan kracht te verliezen. Laten we daarom nog maar een beetje nagenieten van dit bijzondere schaatsweekend, want dit jaar heeft laten zien dat het nog steeds mogelijk is!
tekst: Mart Heerink foto’s: Hans Heerink
