Wie zaait zal oogsten
Alles wat je aandacht geeft groeit
Samen iets moois beleven is geschiedenis schrijven
Een paar oneliners die overal over kunnen gaan, maar in dit geval gaat het over ons team: JO17-2 van VV Lemelerveld.
Een niet selectieteam met een mengelmoes van voetballers van 15,16 en 17 jaar.
Begin dit seizoen zijn we gestart met een groep voetballers en goede voetballers (Pietertjes klinkt zo negatief). In deze groep spelen aanhangers van onder andere Feyenoord, Ajax, FC Twente en PEC Zwolle gebroederlijk naast elkaar zonder problemen in één team. Door keeperperikelen hebben we een oud Rohda keeper overgehaald om bij ons onder de lat te komen staan. Hier staat hij prima zijn mannetje, voelt zich thuis in het team. (Ik vind het geweldig dat hij wekelijks drie keer vanuit Raalte naar Lemelerveld komt, de topper).
Direct na de kennismaking hebben wij afgesproken dat plezier in het voetbalspel voor iedereen voorop staat, dat iedereen zich comfortabel moet voelen en dat met hard werken de prestaties dan vanzelf komen.
Wij hebben de luxe van een groot begeleidingsteam (sommigen kunnen niet altijd aanwezig zijn) maar Ferdinand en Remco zijn vrijwel altijd aanwezig. Zeker dankzij de inspanning van deze twee leiders/trainers is dit team gegroeid van een mengelmoes voetballers, tot een hecht team die elkaar op een positieve manier coachen en zich inzetten voor het teambelang.
Ik heb al heel wat seizoenen op het veld gestaan als leider/trainer. Maar wat er deze jongens de afgelopen competitie hebben laten zien, daar heb ik alleen maar van kunnen dromen.
Wat een inzet,
Wat een plezier,
Wat een wedstrijden,
Wat een mooi voetbal,
Wat een prachtig samenspel,
Wat een prachtige doelpunten
Wat een respect voor elkaar.
En wat een goede opkomst op de trainingen!
Geweldig dat iedereen zijn steentje bij draagt en we als team dit bereiken (team boven individu).
Als kers op de taart heeft een van de mindere goden, na een voorzet van een medespeler (die ook zelf had kunnen scoren) zijn eerste doelpunt gescoord. Direct een geweldige ontlading van heel het team, wat een feest. Dit doelpunt is zelfs gevierd met een traktatie van de ouders.
Spelplezier betekent niet met zijn allen flierefluiten, maar met veel inzet en plezier voetballen.
Vanwege de pandemie is de competitie niet afgemaakt, uiteindelijk staan we op de tweede plek (met nog één wedstrijd te spelen tegen de koploper). Door deze te winnen met een bijna onmogelijke uitslag hadden we kampioen kunnen zijn. Maar het onmogelijke was voor dit team misschien wel mogelijk geweest.
Maar voor mij zijn jullie stuk voor stuk kampioenen!
De nieuwe competitie is bekend, wij gaan in plaats van de 4e naar de 3e klasse voetballen. Een nieuwe uitdaging, maar dat is voor deze mannen geen probleem.
Als ik dit terug lees dan denk ik: wat zou het mooi zijn als dit team een voorbeeld zou kunnen zijn voor onze maatschappij. Dat we het negatieve accepteren en het positieve benadrukken. Dan zou de wereld een stuk mooier worden en menigeen boven zichzelf uitstijgen.
Tekst: Richard Huijsmans
Foto: Martin Zwakenberg
