Zo langzamerhand kom ik erachter dat naast eten en drinken, ook muziek een levensbehoefte voor mij is. Zoals eten en drinken brandstof voor mijn lichaam is, merk ik dat muziek mij geestelijk in de benen houdt. Het geeft mij energie en ik kan me in de afgelopen twee jaar één specifiek feest herinneren waarbij ik helemaal los kon gaan. Daar heb ik een tijd op kunnen teren, maar dat is alweer een poosje terug.
De afgelopen twee jaar weet ik dat ik leef, maar leef ik eigenlijk ook niet. Nu is er eindelijk weer een nieuwe regering en eind deze week opnieuw weer een persconferentie.
Ik hoop dat de wijzen van het land de juiste besluiten gaan nemen. Als ze doen wat ze zeggen, dan liegen ze niet (hebben ze ook geen problemen met actieve herinneringen). Mijn vertrouwen is zo goed als weg en net zoals velen wil ik ook mijn frustraties kwijt, hier mijn klaagzang met een Corona Medley:
‘t Is kloten hier – Normaal
T Komt Me Strot Uit – De Raggende Manne,
Ik ga als een speer – Skik,
Lust for life – Iggy Pop,
Up & Down – Vengaboys
Het duurt te lang – Davina Michelle,
Kop in het zand – Nielson
Over de muur – Klein orkest,
Kristallnaach – BAP
Me Myself And I – De La Soul
Killing in the name – Rage against the machine
Sla je arm om me heen – Bonnie St. Claire
Money – Pink Floyd
Kold bloed – Bökkers
Busje komt zo – Höllenboer
Prachtig mooie dag – Daniel Lohues
‘t Kloten hier en ik voel me rot!
Corona, eerder kon ik ervan genieten, maar zo langzamerhand komt het mijn strot uit.
In mijn goede doen ben ik iemand die bakken energie heeft. Met andere woorden: normaal ga ik als een speer. Maar ik betrap me er steeds vaker op, dat het mij ontbreekt aan lust for life. Ik ben er wel klaar mee.
Ieder mens heeft zijn up’s en down’s. Anders gezegd, om normaal te kunnen functioneren heb je energiegevers en energievreters. Bij een goed concert of een mooi leuk feest, daar laad ik mijn accu op. Maar de enige plek waar ik op dit moment nog legaal grote groepen mensen zie, is bij het afscheid nemen van mensen die overleden zijn.
Geduld is niet mijn sterkste eigenschap, het duurt te lang. Ik begrijp de logica niet meer van de Coronaregels. Al die deskundigen, Ik word er gewoon moe van. Zo langzamerhand heb ik meer ongelezen dan gelezen kranten in de schuur liggen. Of steek ik nu de kop in het zand?
Ook lijkt de maatschappij steeds meer in twee kampen verdeelt te worden, gescheiden door een muur. De geschiedenis leert ons, dat men niets van de geschiedenis leert. Ik bid tot god op mijn blote knieën, dat het niet meer zo ver komt als de Kristalnacht. Maar soms lijkt het wel die kant op te gaan. Iedereen wijst naar een ander, maar kijk ook zelf eens in de spiegel!
Ik merk aan mezelf dat ik steeds meer het gevoel krijg van: fuck you, I won’t do wat you tell me! Dat zie ik ook om me heen. Al weet ik dat dit niet helpt.
Waar ik ook moeite mee heb, is dat het door de regels allemaal zo koud en afstandelijk wordt. Een normale begroeting zoals het geven van een hand is al verboden. En een arm om iemand heen slaan of een knuffel geven is helemaal een doodzonde. Terwijl een fysieke aanraking zo helend kan zijn.
Dan de Zorg, mijn boerenverstand zegt dat het nu wel duidelijk wordt. Dat de marktwerking in de zorg niet werkt. Het geld komt niet op de juiste plek.
Jammer dat de politiek dit nog steeds niet begrijpt. Zien ze niet dat na ruim twee jaar marathons lopen van de mensen in de zorg, dat deze zo langzamerhand uitgeput zijn. Dat investeren in de zorg op de lange duur meer problemen oplost, dan met zijn allen minutenlang klappen.
Als we niet oppassen dan krijgen we een verschuiving, van een tekort aan IC bedden naar straks een tekort aan geestelijke gezondheidszorg (Kold bloed, Busje komt zo).
Nu kun je jou afvragen als je dit allemaal leest: gaat het wel goed met jou Richard?
Mwoah, ik ben gezond, heb leuk werk, maar ik mis zo verschrikkelijk, die prachtig mooie dag !!!!
Tekst ingestuurd door: Richard Huijsmans
Wil je ook een persoonlijke tekst of foto insturen die vermeld wordt op het Prikbord onder Prikkers?
Klik dan op het Sukerbietenlogo en vul het formulier met (eventueel) een foto in.
Zo wordt Sukerbiet.nl nog meer een site voor en door Lemelervelders!
